Mijn naam is Sophie, ik ben geboren en getogen in Amsterdam en ik ben 26 jaar oud. Ik heb Europese studies gestudeerd en Communicatiewetenschap, beide in Amsterdam. Daarna heb ik in mijn master in Londen gedaan, gericht op hoe je onderwijs kunt gebruiken om sociale verandering teweeg te brengen (met name gefocust op conflictgebieden). Ik heb hiervoor een half jaar onderzoek gedaan naar een onderwijssysteem in Israël en Palestina, naar scholen waar Israëlische en Palestijnse kinderen samen onderwijs genieten en leren over elkaars cultuur, taal en geschiedenis. Ik heb hiervan geleerd dat het belangrijk is om samen te leven in plaats van naast elkaar te leven. Niet alleen in conflictgebieden, maar ook in mijn eigen stad Amsterdam. Het gaat namelijk vaak mis op de plekken waar mensen zich niet met elkaar verbonden voelen, omdat zij elkaar niet kennen of begrijpen.
Bij Ambassadeurs van Amsterdam maakte ik voor het eerst in mijn leven deel uit van een groep in Amsterdam waarbinnen ik het enige witte meisje was. Hierdoor voelde ik mij soms niet helemaal op mijn gemak, maar ik besefte ook dat mensen met een biculturele achtergrond zich waarschijnlijk veel vaker zo voelen in de witte maatschappij waarin wij leven. Dit is slechts een voorbeeld van wat ik van AvA geleerd heb, maar het bevestigt voor mij wel waarom het zo belangrijk is om andere mensen te ontmoeten die je wellicht niet in je eigen ‘bubbel’ tegen zou komen. Dit traject heeft me dus eigenlijk zelf iets laten ervaren waar ik in Jerusalem onderzoek naar deed. Als je op zoek bent naar een unieke plek waar verschillende mensen bij elkaar komen om iets te betekenen voor de stad, is Ambassadeurs van Amsterdam de juiste plek!
Vroeger zei ik altijd dat ik minister president wilde worden, maar tegenwoordig is het mijn droom om ooit burgemeester van Amsterdam te zijn. Mijn wens voor Amsterdam is dat het weer een stad wordt voor iedereen. Een sociale en tolerante stad, een stad waar je jezelf kunt zijn en waar iedereen een plek kan vinden, ongeacht van wie je houdt of wat je roots zijn.
Als burgemeester zou ik beginnen bij het onderwijs, want ik vind dat het stadsdeel waarin iemands wieg staat niet bepalend mag zijn voor zijn of haar kansen voor de toekomst. Ook als ouders geen geld hebben voor bijles en buitenschoolse activiteiten, moet elk kind zijn of haar dromen kunnen najagen. Daarbij denk ik dat samen leven in plaats van naast elkaar leven begint bij een diverse en inclusieve school. Het is belangrijk om niet in een bubbel op te groeien waarin iedereen op elkaar lijkt. Ik geloof dan ook dat een gemengde school voor elk kind beter is.
Het mooiste aan Amsterdam is dat – ondanks dat het een wereldstad is waar zoveel gebeurt – het altijd voelt als een klein dorp. Fietsende mensen over de grachten of flanerend door het park, volle kroegen als Ajax speelt of de reuring bij mij op de Dappermarkt, het voelt vertrouwd en lief.
