Mijn naam is Sakina en ik ben 27 jaar. Ik studeer Evenementenorganisatie en loop dit jaar stage bij jongerenplatform Young Amsterdam. Door Corona is de evenementen business helemaal ingestort, maar eigenlijk wil ik ook het liefst werken met jongeren die problemen hebben. Daarom ga ik als ik klaar ben met mijn opleiding Pedagogiek studeren.
Op mijn negende verhuisde ik met mijn familie naar Marokko. Daar heb ik twaalf jaar gewoond. Ik woon nu alweer vijf jaar in Nieuw-West en ben nog niet van plan om weg te gaan. Het huis waarin ik ben opgegroeid ligt om de hoek, dus hier voel ik me echt thuis. Wat ik wel nog mis zijn leuke plekken waar jongeren kunnen samenkomen. De standaard voetbalvelden en cafés zijn er wel, maar cafés waar jongeren hun talent kunnen laten zien – zoals open mic avonden of theatercafés – mis ik nog. Dat jongeren van tegenwoordig dat niks vinden is naar mijn idee onzin. De jongeren in Nieuw-West hangen nu in de bibliotheek.. Jongeren trekken elkaar in alles, als het thema maar leuk genoeg is komen ze wel.
Ik denk ook dat het goed voor een buurt is om meer rekening te houden met geloof en cultuur. In Nieuw-West wonen veel moslims, dus zou het fijn zijn als er meer sportzalen komen voor vrouwen. In Marokko zijn er kleine sportzalen waar vrouwen hun energie kwijt kunnen na hun huishoudelijke taken. Dat zijn gezellige plekken waar je lekker je eigen ding kunt doen. Geen suffe sportzaal met apparaten, maar vooral dansen en gezelligheid. Die vind je hier niet en dat is jammer. Ik wil bijvoorbeeld heel graag turnen, maar ik doe het niet omdat ik niet weet hoe ik me moet kleden als er ook mannen kijken. Ik heb overal gezocht, maar zo ver ik weet is er geen turnclub speciaal voor vrouwen.
Mijn wens voor Amsterdam is uiteindelijk dat we meer samen gaan leven. Ik wil meer westerse Nederlanders zien in mijn buurt en het zou fijn zijn als mensen zich meer gaan mengen. Mijn allergrootste wens is dat jongeren de juiste steun krijgen zodat ze zichzelf kunnen ontwikkelen en tevreden kunnen zijn met wie ze zijn.
