Ik ben Ahmed, 23 jaar, en kom uit de Vogelbuurt in Amsterdam Noord. De Vogelbuurt is een multiculturele wijk. Mijn vrienden zijn Turks, Marokkaans, Nederlands, noem maar op. Ik houd van sociaal contact en vind het gezellig om met een groep bij elkaar te zitten. En dat hoeft echt niet met veel lawaai, zoals sommige mensen denken.
Ik vind het mooi dat Amsterdam zo vrij en multicultureel is. Je ziet hier zoveel verschillende mensen, types, huidskleuren en geloven, maar toch zien we iedereen als persoon. Ik heb heb veel racisme meegemaakt, maar dat gebeurde nooit in Amsterdam.
Ik ben in de Vogelbuurt geboren en getogen en voel me hier thuis. Het is een kleine buurt en we wonen dicht op elkaar. Hierdoor kent iedereen elkaar en kun je bij iedereen terecht. Mijn vrienden wonen een paar straten verderop en we komen vaak bij elkaar over de vloer. Het pleintje waar ik sta, is de plek waar we als vanaf kinds af aan samenkomen. We noemen het het “TOSpleintje”, dat staat voor Thuis Op Straat. Hier voetbalden we vroeger altijd en spraken we af met vrienden.
Het enige wat misschien beter kan is dat hier veel jongeren op straat hangen, maar goed daar ben ik er één van. We hebben het heel gezellig, maar sommige mensen vinden altijd wel een reden om te zeuren. Vaak zijn dat mensen die nieuw zijn in de wijk. Dan ken je elkaar niet en krijg je meteen een grote mond. Die geef ik dan ook terug, maar liever voorkom ik die situatie natuurlijk. Het zou fijn zijn als mensen die last hebben gewoon naar ons toekomen. Zo kunnen we naar elkaar luisteren en lossen we het op.
Ik werk met jongeren van 16/17 jaar die hetzelfde hebben meegemaakt als ik. Dat is best een uitdaging. Je komt in een buurthuis waar niemand je kent en moet het vertrouwen winnen van de jongens. Misschien nog wel belangrijker, je moet het vertrouwen niet schaden. Ik probeer geen rolmodel te zijn, want ik ben zelf ook niet perfect. Ik kan ze wel laten zien dat het mogelijk is; de stap van de straat naar een serieuzer leven. Ik heb vroeger veel kattenkwaad uitgehaald, maar als je op deze leeftijd in de probleem komt blijf je in de problemen. Je moet gewoon lekker gaan werken en naar school gaan. Het duurde bij mij ook even voordat ik dat besef had, maar ik heb binnenkort een sollicitatiegesprek voor een functie als pedagogisch medewerker en na de zomer start ik weer met school.
